Uitstelgedrag – Morgen begin ik echt


Ah, uitstelgedrag… we kennen het allemaal. Het is als dat ene sokkenmonster dat in de wasmand woont en stiekem je sokken opeet. We weten dat het er is, maar we doen alsof het niet bestaat. Toch? “Ik begin morgen!” roepen we vol overtuiging. Maar hé, morgen is nog zo ver weg… en Netflix is nu zo dichtbij.

Herken je het gevoel? Dat moment dat je jezelf ernstig toespreekt: “Vandaag ga ik écht die klus klaren. Hup, aan de slag!” Om vervolgens minuten later naarstig op zoek te gaan naar een nieuw recept voor bananenbrood (je hebt er inmiddels al drie gebakken deze maand). Of je denkt ineens dat je huis drastisch opgeruimd moet worden, want wie kan er nou werken met die ene verdwaalde sok onder de bank? En zo blijf je uitstellen, met de ene smoes nog creatiever dan de andere.

Waarom we uitstellen
Laten we het even serieus bekijken. Uitstelgedrag komt vaak voort uit een mix van angst, perfectionisme en een overdosis aan keuzes. We willen het allemaal perfect doen, en dus doen we… niets. Want tja, als je niets doet, kun je ook niet falen, toch? En keuzes, keuzes… moet ik nou eerst dat werkrapport afmaken of eindelijk die oude kast uitruimen? Moeilijk hoor.

Maar weet je wat het mooie is? We zijn niet de enigen! Uitstelgedrag is net zo menselijk als de behoefte aan koffie in de ochtend (of de middag… en de avond). Zelfs Einstein stelde dingen uit. Hij had blijkbaar een berg aan onafgemaakte papieren op zijn bureau liggen. Dus als iemand je verwijt dat je een uitsteller bent, zeg dan maar: “Ik ben gewoon een moderne Einstein!”

De kunst van creatief uitstellen
Maar er zit ook een glansrandje aan uitstelgedrag. Het kan namelijk je creativiteit een flinke boost geven. Denk maar eens aan die momenten dat je plotseling super productief werd in totaal andere dingen. Je hele administratie bijgewerkt, de schuur opgeruimd én ineens de perfecte indeling van de woonkamer bedacht. Ja, dat is de kracht van creatief uitstellen. We stellen één ding uit, maar pakken andere dingen op alsof we een turbo hebben gevonden.

Een knipoog naar morgen
Uitstelgedrag hoeft geen ramp te zijn. Soms is het zelfs een teken dat je gewoon even wat tijd voor jezelf nodig hebt. Een pauze, even niks. Want eerlijk, wie wil er nou als een geoliede machine door het leven razen? Dus laten we het ook een beetje omarmen. Lach om die stapel onuitgepakte dozen in de hoek van de kamer en de onaangeroerde takenlijst op je bureau. Ze lopen niet weg (was het maar zo).

Oké, maar serieus… hoe pakken we het aan?
Voor de uitstellers onder ons die toch graag iets willen aanpakken: begin met kleine stapjes. Zet die eerste kop koffie (of thee) en schrijf één ding op dat je vandaag wil doen. Niet drie, geen ellenlange lijst. Gewoon één ding. Lukt het? Hoera! Lukt het niet? Geeft niks, morgen is er weer een dag. Want zoals de beroemde filosoof eens zei: “Ik stel dus ik ben.” Of was dat toch iets anders?

Nog wat strategieën om uitstelgedrag aan te pakken

De “Tandarts-techniek”
Weet je nog hoe je als kind altijd probeerde onder tandartsafspraken uit te komen? Nou, tijd om die tactiek om te draaien! Maak een afspraak met jezelf, net zo onvermijdelijk als die halfjaarlijkse controle. Zet een wekker, geef ‘m een irritant geluid (denk: tandartsboor) en noem ‘m “Onvermijdelijke Taak-tijd”. Als-ie afgaat, geen smoesjes meer – het is tijd om die ene klus te klaren. En hey, geen gaatjes in je to-do lijst is ook een overwinning!
De “Koelkast-methode”
Je kent het wel: je opent de koelkast, staart erin, sluit ‘m weer en herhaalt dit proces vijf minuten later in de hoop dat er magisch iets lekkers is verschenen. Pas deze techniek toe op je taken! Verdeel je grote, enge taak in kleine, behapbare happen. Elke keer dat je je takenlijst “opent”, pak je één klein onderdeel aan. Voor je het weet, heb je net zoveel kleine taken weggesnackt als die keer dat je een hele zak chips leeg at zonder het te merken.
Bonus tip: De “Kattenvideo-beloning”
Laten we eerlijk zijn, het internet is een zwart gat van afleiding. Maar wat als we dat in ons voordeel gebruiken? Voor elke 20 minuten dat je aan je taak werkt, beloon jezelf met 5 minuten kattenvideo’s (of hondenvideo’s, voor de hondenliefhebbers onder ons). Het is als een Pavlov-reactie, maar dan met meer schattigheid. Voor je het weet, kwijl je bij de gedachte aan productiviteit!

Dus, beste lezer, laten we het leven niet te serieus nemen. Uitstelgedrag is geen misdaad, het is een kunst. En als iemand je erop wijst dat je iets hebt uitgesteld, glimlach dan en zeg: “Ik was gewoon even bezig met creatief nadenken.” Uiteindelijk komt alles wel goed… morgen. Echt waar!

Nu alleen nog deze blog afmaken en plaatsen… maar ach, dat kan morgen ook nog wel, toch? 😉