Auteur: Wim Sondagh

  • De manager en de muis

    Ergens in een kantoorgebouw met systeemplafonds en geurloze koffie loopt een manager. Hij heeft haast, al weet niemand precies waarom. Zijn mailbox staat vol, zijn agenda ook. Zijn belangrijkste talent is het verplaatsen van verantwoordelijkheden met de gratie van een tafeltennisballetje. Hij praat graag in managementtaal – een dialect dat klinkt als Nederlands, maar geen…

  • Niemand ontsnapt aan zijn afkomst

    Ik heb onlangs de serie Peaky Blinders gekeken. Wat me raakte, was niet het geweld of de sigarenrook, maar de onderhuidse tragiek: de mens die probeert te ontsnappen aan zijn afkomst – en daarbij juist gevangen raakt in de illusie van vrijheid. Thomas Shelby klimt omhoog, trede voor trede. Van straatschoffie tot parlementariër. Maar hoe…

  • Geraakt worden – een ontboezeming

    Wanneer word je geraakt? Niet zomaar ontroerd, maar écht geraakt – op dat stille plekje in jezelf waar de tijd even stilvalt en woorden tekortschieten. Het gebeurt niet vaak, maar als het gebeurt, weet je het onmiddellijk. Het is alsof iets in jou herkend wordt dat je zelf vergeten was. Ik word geraakt door sommige…

  • Een goede dood

    “I wish you a good death.” Het klinkt vreemd, bijna ongepast. Alsof iemand je een prettige reis wenst, maar dan naar een bestemming waarvan je liever vergeet dat die bestaat. En toch zit er iets dieps, iets ontroerends in. Paul McCartney zei ooit over zijn liedje “The End of the End”: “It’s taken from the…

  • De reis naar thuis

    Je enige reis in dit leven is om thuis te komen.Niet naar een huis van steen en hout, maar naar een plek waar je ziel eindelijk kan rusten. Thuis is niet te vangen in bakstenen of coördinaten op een kaart. Het is de plek waar je wordt gezien zonder oordeel. Waar je woorden niet hoeven…

  • De verborgen prijs van efficiëntie

    Sedert efficiëntie in ons leven is gekomen, heeft dat twee effecten opgeleverd.1. We zijn ongekend rijk geworden – en slim, intelligent en machtig.2. En tegelijk is de schoonheid verdwenen, of heeft ze zich teruggetrokken in abstractie. Wat ooit traag was, heeft plaatsgemaakt voor snelheid. Wat ooit handwerk was, is nu algoritme. De mens die vroeger…

  • Waarom mannen niet huilen maar rappen

    Er was eens een tijd dat mannen hun gevoelens vooral uitdrukten door zwijgend een schuur te bouwen of een carburateur uit elkaar te halen. Toen kwam het feminisme, en sindsdien moesten we praten over onze emoties. En dat deden we – maar dan op onze manier: met beats, flow en attitude. Zo werd rap geboren:…

  • Van ‘Nooit meer’ tot nihilisme – De erfenis van kritiek en leegte

    Wat begon als een roep om ‘nooit meer Auschwitz’, is langzaam veranderd in een cultuur die alles afbreekt – en ons achterlaat met de leegte van het niets. Zich zorgen makend discussieerden de professoren van de Frankfurter Schule na de Tweede Wereldoorlog. Auschwitz lag nog dampend in het geheugen. “Nie wieder” – nooit meer fascisme,…

  • Hoe je met woorden iemand zo gek krijgt dat hij vanzelf ja knikt

    Stel, je zit aan tafel met iemand en je wilt hem overtuigen dat jouw plan – of dat nu een vakantie naar Texel is, of het idee dat jij vanavond niet kookt – een briljant idee is. De kans is groot dat je niet begint met een Excel-sheet vol feiten. Nee, je leunt achterover, glimlacht…

  • Inclusief tot je erbij neervalt

    Er is een nieuw geloof in de wereld, en het heeft geen hemel nodig.Dat heet ‘inclusie’.En het is zo almachtig dat zelfs God, mocht Hij nog bestaan, eersteen DEI-workshop moet volgen voordat Hij weer mag scheppen. Want scheppen is per definitie fout.De natuur discrimineert. Een leeuw eet zebra’s, nooit andersom.Een boom groeit naar de zon…