We leven in een tijdperk waarin we constant worden geconfronteerd met tegengestelde waarheden, waar de grens tussen wat echt is en wat we willen dat echt is, steeds vager wordt. Mensen bestaan gelijktijdig in twee werelden: de reële wereld, waarin objectiviteit en feiten de boventoon voeren, en de intentionele wereld, waarin onze verlangens, dromen en intenties zich nestelen. Hoewel deze twee werelden naast elkaar bestaan, worden ze vaak door elkaar gehaald, wat verwarring en misverstanden kan veroorzaken.

Reële wereld vs. intentionele wereld

De reële wereld is tastbaar en meetbaar. Het is de wereld waarin we met onze zintuigen waarnemen, waarin de kleur rood altijd rood is, hout altijd hout, en warmte altijd warm. Het is een wereld die we kunnen verifiëren, waarin feiten en objectiviteit centraal staan.
Daartegenover staat de intentionele wereld, waarin we onze dromen en verlangens projecteren. Het is de wereld waarin we onze diepste wensen koesteren, waarin we geloven dat we de wereld kunnen vormen zoals we willen, waarin we de kracht vinden om te streven naar verandering. Deze wereld drijft ons om te dromen van een betere toekomst, maar kan ook leiden tot een vervaging van de grens tussen intentie en realiteit.

Verwarde grenzen

Onze hersenen hebben de neiging om deze twee werelden te vermengen. Soms raken we zo verstrikt in onze intenties en dromen dat ze in ons bewustzijn de plaats innemen van de reële wereld. We creëren scenario’s in ons hoofd die nog niet hebben plaatsgevonden, maar die we zo gedetailleerd en krachtig hebben gevisualiseerd dat ze aanvoelen alsof ze echt zijn gebeurd.
Dit kan problemen veroorzaken in onze communicatie met anderen. Als we onze intenties verwarren met feiten, kunnen we valse herinneringen creëren, die onze relaties en ons begrip van de wereld om ons heen kunnen beïnvloeden. Het is cruciaal om te beseffen dat wat iemand zegt, zowel uit de reële wereld als uit de intentionele wereld kan komen.

De opkomst van subjectiviteit

De toenemende nadruk op de intentionele wereld heeft geleid tot een verschuiving in de manier waarop we naar de wereld kijken. Waar vroeger objectiviteit en universele waarheid werden gewaardeerd, zien we nu een groeiende acceptatie van subjectiviteit. Mensen die de reële wereld benoemen zoals hij is, worden vaak beschuldigd van het ondermijnen van de intentionele werkelijkheid. Dit heeft geleid tot de opkomst van politieke correctheid, waarin bepaalde woorden en begrippen worden vermeden omdat ze de gedroomde werkelijkheid kunnen verstoren.
Dit fenomeen heeft ook geleid tot andere symptomen, zoals het goedpraten van wat krom is, het negeren van tegenstellingen, en het beperken van vrijheid van meningsuiting. We zien dit in de taal die we gebruiken, waar woorden en uitdrukkingen worden verwijderd om geen aanstoot te geven, en in het onderwijs, waar competities en wedstrijden soms worden afgeschaft om een egalitaire omgeving te creëren.

De gevolgen van een gedroomde wereld

De opkomst van de intentionele wereld heeft zijn voordelen, zoals het stimuleren van creativiteit en het bevorderen van empathie. Maar als het de overhand krijgt, kunnen we in een wereld terechtkomen waarin objectiviteit en waarheid worden ondermijnd. Het idee dat de werkelijkheid kan worden aangepast aan onze intenties kan gevaarlijk zijn, vooral als het leidt tot het negeren van feiten en consequenties.
De groei van de intentionele wereld kan resulteren in een samenleving waarin de keizer geen kleren aan heeft. Het is belangrijk dat we erkennen dat beide werelden bestaan en hun plaats hebben, maar dat we de reële wereld niet moeten vergeten in onze zoektocht naar een betere toekomst. We moeten streven naar een balans tussen dromen en werkelijkheid, en altijd openstaan voor objectiviteit en feiten, zelfs als ze ons ongemakkelijk maken.