Iedereen heeft het over AI alsof het vooral gaat om banen die verdwijnen, kinderen die slimmer worden en bedrijven die efficiënter draaien. Maar dat is de zijlijn. De echte slag vindt plaats in de politiek en de maatschappij.

Kijk naar Trump. Hij ís geen AI, maar hij gedraagt zich er wel als een: disruptief, onvoorspelbaar en onmogelijk te negeren. Twee doorgewinterde hoogleraren als Boekestijn en De Wijk komen er niet uit. Ze begrijpen hem niet, dus zetten ze hem neer als een clown. Maar Trump is geen foutje van de democratie – hij is een teken van de nieuwe tijd.

Politici in Europa en Canada? Die spreken nog steeds de taal van gisteren. Ze vergaderen, stapelen nota’s en leven in een bubbel waar het volk niet meer in past. AI is de storm die deze kloof blootlegt: burgers vinden hun eigen informatie, hun eigen analyses, hun eigen waarheden – vaak sneller en slimmer dan de politiek zelf.

En zo zie je hoe de wereld uiteenvalt:

Amerika vindt uit. Silicon Valley jaagt de volgende revolutie aan.
China kopieert. En rolt het uit met militaire precisie.
Europa reguleert. Terwijl de rest van de wereld sprint, schuifelen wij met ethische kaders en verordeningen.

Het resultaat: Europa verandert langzaam in een openluchtmuseum. Prachtig om te bezoeken, vol herinneringen aan wat ooit was, maar zonder greep op wat komt.

AI schept geen nieuw politiek systeem, het vergroot slechts uit wat er al is. Amerika duwt richting hyperkapitalisme, China richting technocratie, Europa richting irrelevantie. En daar tussendoor duiken charismatische leiders op die met AI in de hand het volk direct aanspreken.

AI is niet ons einde. Het is het einde van hún wereld. De onze begint pas net.

Slot
De vraag is niet óf AI ons politieke systeem omverwerpt, maar wanneer.
Kapitalisme overleeft.
Technocratie groeit.
Europa schuifelt naar irrelevantie.