Wim's Blog

Tag: #zingeving

  • Wanneer verstand ons verblindt – Over de duistere kant van de Verlichting

    Stel je voor: we leven in een tijd waarin we meer weten dan ooit. We kunnen alles meten, berekenen, voorspellen. We bouwen raketten, maken supercomputers, laten AI diagnoses stellen. De mens heeft de natuur veroverd. En toch… voelt het leeg. Alsof er iets essentieels verloren is gegaan. Max Horkheimer, een Duitse denker uit de vorige…

  • 2030 – het jaar waarin we onszelf vergeten als we niet oppassen

    Wat als we pas beseffen wat AI doet als het ons al heeft vervangen? We leven in een tijd waarin alles nog lijkt te functioneren. De treinen rijden, de scholen draaien, de zorg rolt voort, de supermarkten zijn gevuld. Er is verkeer, er zijn vergaderingen, er zijn verkiezingen. Maar wie goed kijkt, voelt iets anders.…

  • Tussen bewaren en breken – de culturele kloof tussen rechts en links

    Introductie:We leren het leven niet uit een boekje. We leren het door na te doen, door te spiegelen. De spiegelneuronen in onze hersenen – en misschien ook wel in onze ogen – laten ons als baby’s al het gedrag van onze ouders en omgeving kopiëren. De drift zit in de genen. De vorm komt van…

  • Wat je bezit, bezit jou ook (Over de zachte dwang van verbondenheid)

    Er bestaat een oude wijsheid, vaak achteloos uitgesproken maar zelden volledig begrepen: “Wat je bezit, bezit jou ook.” De meeste mensen denken dan direct aan spullen. De auto die gewassen moet worden, het huis dat verbouwd moet, de aandelen die ‘s nachts door je hoofd malen. Maar het echte bezit, het meest verstikkende én meest…

  • De nieuwe wereldorde is zachtroze en licht trillend

    Er waart een nieuwe mens door het land. Geen homo sapiens, maar homo spiritualis: gevoelig, bewust en vredelievend. Je herkent hem – of haar, of hen – aan uitspraken als: “alles is energie”, “we moeten helen” en “kies leiders met zachte vrouwelijke energie”. Het klinkt als een kruising tussen een yogaretreat en een verkiezingsprogramma van…

  • Wat wil je niet voelen? (of: de omweg is soms de snelste route naar jezelf)

    Soms vraag ik mensen niet wat ze voelen, maar wat ze niet willen voelen.Dat levert interessantere antwoorden op.Bang zijn, zeggen ze dan.Boosheid.Verdriet.Schuld.Eenzaamheid.Schaamte. Zelden hoor ik: vreugde. Of: liefde. Maar dat komt later. Wacht maar. Wat we niet willen voelen, vormt vaak de omtrek van ons bestaan.We rennen eromheen, ontwijken het, bouwen er een leven van…

  • Verweesd en geworteld, over het diepste verschil tussen links en rechts

    Er zijn van die gedachten die je niet uitspreekt aan de keukentafel. Niet omdat je ze niet meent, maar omdat je weet: dit gesprek wordt nooit begrepen zoals je het bedoelt. Toch blijf ik ze denken. En soms, als ik schrijf, laat ik ze naar buiten. Dit is er zo één. Ik geloof dat het…

  • Vrijheid is kiezen, zelfs als alles verloren lijkt

    Soms vraag ik me af of we überhaupt nog durven kiezen. Echte keuzes. Morele keuzes. Keuzes die pijn doen en je ’s nachts wakker houden. We leven in een tijd waarin alles vloeibaar lijkt – moraal, identiteit, zelfs waarheid. Maar er is één ding dat zich niet laat verdunnen: het besef dat sommige dingen goed…

  • Vrijheid is kiezen, zelfs als alles verloren lijkt

    Soms vraag ik me af of we überhaupt nog durven kiezen. Echte keuzes. Morele keuzes. Keuzes die pijn doen en je ’s nachts wakker houden. We leven in een tijd waarin alles vloeibaar lijkt – moraal, identiteit, zelfs waarheid. Maar er is één ding dat zich niet laat verdunnen: het besef dat sommige dingen goed…

  • En God zat in de afwas

    Ik betrap mezelf er weleens op. Dat ik met een soort geestelijke metaaldetector over het leven loop. Piepend bij het spectaculaire. De zonsondergang op Santorini: PING. Een wonderbaarlijke genezing in een ziekenhuis: PING. Iemand die in tongentaal spreekt op een religieus festival: PING-PING-PING. Maar als ik thuis de afwas doe, blijft dat ding akelig stil.…