Tag: #Zelfreflectie

  • Niemand ontsnapt aan zijn afkomst

    Ik heb onlangs de serie Peaky Blinders gekeken. Wat me raakte, was niet het geweld of de sigarenrook, maar de onderhuidse tragiek: de mens die probeert te ontsnappen aan zijn afkomst – en daarbij juist gevangen raakt in de illusie van vrijheid. Thomas Shelby klimt omhoog, trede voor trede. Van straatschoffie tot parlementariër. Maar hoe…

  • De reis naar thuis

    Je enige reis in dit leven is om thuis te komen.Niet naar een huis van steen en hout, maar naar een plek waar je ziel eindelijk kan rusten. Thuis is niet te vangen in bakstenen of coördinaten op een kaart. Het is de plek waar je wordt gezien zonder oordeel. Waar je woorden niet hoeven…

  • Waarom mannen niet huilen maar rappen

    Er was eens een tijd dat mannen hun gevoelens vooral uitdrukten door zwijgend een schuur te bouwen of een carburateur uit elkaar te halen. Toen kwam het feminisme, en sindsdien moesten we praten over onze emoties. En dat deden we – maar dan op onze manier: met beats, flow en attitude. Zo werd rap geboren:…

  • De aard van het bewustzijn

    Toen ik vanochtend mijn eerste kop koffie inschonk, bleef ik even staan kijken naar de damp die uit het donkere oppervlak omhoog kringelde. De geur was vertrouwd, bijna troostend. Maar opeens vroeg ik me af: wie is het eigenlijk die dit ervaart? Mijn lichaam dat de warmte voelt? Mijn brein dat de geur herkent? Of…

  • Door te kijken verandert het bekeken

    We denken vaak dat kijken iets neutraals is. Alsof je ogen net kleine cameraatjes zijn die de werkelijkheid objectief vastleggen. Maar wie wel eens een pasfoto van zichzelf heeft gezien, weet: zo simpel ligt het niet. Kijken is nooit passief. Kijken is ingrijpen. Door te kijken verandert het bekeken. Het kat-effectNeem een kat. Die ligt…

  • De stilte die niemand benoemt

    Stel je voor: er is een stilte die je zelden benoemt. Niet de stilte van een lege kamer of een slapeloze nacht, maar een stilte die zich diep binnenin nestelt. Het is de stilte die zich aandient op momenten dat niemand kijkt. Wanneer de hectiek van de dag even niet afleidt en er geen scherm…

  • Word jij geleefd door je scherm?

    Ik kwam op het idee voor deze blog doordat ik me de laatste tijd steeds vaker afvraag: wat doet AI eigenlijk met mijn leven – nu, over 2, 3 of zelfs 5 jaar? Die vraag liet me niet meer los. Want eerlijk gezegd, technologie is overal, en soms heb ik het gevoel dat ik word…

  • Wanneer het paard jouw leven leidt

    Er was eens een monnik die rustig over een smal bergpad naar beneden liep. De lucht was helder, de stilte tastbaar. Plotseling stormde er een man op een paard op hem af. Het dier raasde voort, schuim op de lippen, ogen wijd open van paniek. De monnik kon hem ternauwernood ontwijken. Verbouwereerd riep hij de…

  • De slang in de kamer – over angst, zelfbeeld en onze ware aard

    Stel je voor dat je op een avond thuiskomt en in de hoek van de kamer een giftige slang ziet liggen. In paniek vlucht je naar buiten en sla je de deur achter je dicht. Je durft nooit meer terug naar binnen. Pas later hoor je dat het geen slang was, maar slechts een opgerold…

  • De Zwarte Hand en het roestige mes

    De Zwarte Hand was een geheime organisatie waarvan niet bekend was – althans niet bij mij – of zij het kwade of het goede nastreefde. Het mysterie alleen al maakte het aantrekkelijk. Als jongetje heb ik een lokale dependance proberen op te richten, geheel geïnspireerd door de stripboekjes over Dick Bos, die de voor mij…