-
Wanneer het paard jouw leven leidt
Er was eens een monnik die rustig over een smal bergpad naar beneden liep. De lucht was helder, de stilte tastbaar. Plotseling stormde er een man op een paard op hem af. Het dier raasde voort, schuim op de lippen, ogen wijd open van paniek. De monnik kon hem ternauwernood ontwijken. Verbouwereerd riep hij de…
-
De slang in de kamer – over angst, zelfbeeld en onze ware aard
Stel je voor dat je op een avond thuiskomt en in de hoek van de kamer een giftige slang ziet liggen. In paniek vlucht je naar buiten en sla je de deur achter je dicht. Je durft nooit meer terug naar binnen. Pas later hoor je dat het geen slang was, maar slechts een opgerold…
-
De Zwarte Hand en het roestige mes
De Zwarte Hand was een geheime organisatie waarvan niet bekend was – althans niet bij mij – of zij het kwade of het goede nastreefde. Het mysterie alleen al maakte het aantrekkelijk. Als jongetje heb ik een lokale dependance proberen op te richten, geheel geïnspireerd door de stripboekjes over Dick Bos, die de voor mij…
-
Wat wil je niet voelen? (of: de omweg is soms de snelste route naar jezelf)
Soms vraag ik mensen niet wat ze voelen, maar wat ze niet willen voelen.Dat levert interessantere antwoorden op.Bang zijn, zeggen ze dan.Boosheid.Verdriet.Schuld.Eenzaamheid.Schaamte. Zelden hoor ik: vreugde. Of: liefde. Maar dat komt later. Wacht maar. Wat we niet willen voelen, vormt vaak de omtrek van ons bestaan.We rennen eromheen, ontwijken het, bouwen er een leven van…
-
Waarom je morgenochtend tóch opstaat, ook als je dat niet wilt
Er zijn van die dagen dat je wakker wordt en denkt: “Nou nee. Niet vandaag.” Je staart naar het plafond, het dekbed voelt als een pact met de eeuwigheid, en je overweegt serieus om een voicemail in te spreken bij God: “Even niet bereikbaar vandaag. Probeer het later nog eens.”Toch staan we op. Bijna altijd.…
-
Verweesd en geworteld, over het diepste verschil tussen links en rechts
Er zijn van die gedachten die je niet uitspreekt aan de keukentafel. Niet omdat je ze niet meent, maar omdat je weet: dit gesprek wordt nooit begrepen zoals je het bedoelt. Toch blijf ik ze denken. En soms, als ik schrijf, laat ik ze naar buiten. Dit is er zo één. Ik geloof dat het…
-
Weerstand is een uitnodiging
Soms is de grootste belemmering niet het probleem zelf, maar de manier waarop je ernaar kijkt. Ik leerde dat niet uit een boek, maar op de harde manier: midden in de weerbarstige praktijk van besturen, samenwerken, veranderen. Samen met mijn medebestuurder Ingeborg begon ik aan een reis waarvan we dachten dat we de route al…
-
Houd je krik maar! – Over denkfouten en zelfgecreëerde drama’s
We kennen hem allemaal wel. Die man. Nee, niet die man, maar die man in jezelf. De man die op een verlaten landweggetje staat met een lekke band. Geen krik. Geen hulp. Alleen hij en zijn gedachten – en daar gaat het mis. Dan, een sprankje hoop. In de verte: een huis! Misschien hebben ze…
-
En toen kwam ik mezelf weer tegen (maar hij had een andere jas aan)
Laat ik eerlijk zijn: ik heb mijn leven nooit echt gepland. Plannen zijn iets voor mensen met spreadsheets, agenda’s in kleurcodes en doelen op de koelkast. Ik werkte eerder met wat windrichtingen, vage dromen en af en toe een hardnekkig verlangen dat in de verte stond te zwaaien. Wat ik wel had – en nog…