Wim's Blog

Tag: #Zelfreflectie

  • De grote illusie van onze rationaliteit

    Laten we eerlijk zijn: wij mensen zijn net als duiven in een casino. We denken dat we de jackpot strategisch kunnen bespelen, terwijl we in werkelijkheid op willekeurige knopjes drukken en hopen dat er iets lekkers uitkomt. We wíllen geloven dat we rationele wezens zijn, maar de harde realiteit? Ons brein is een wandelend circus…

  • Regressie, reïncarnatie en andere ongein

    Ik was er klaar voor. Liggend op een zacht matje, een rustgevend muziekje op de achtergrond en een therapeut die met een zalvende stem fluisterde: “Laat je meenemen naar je onderbewustzijn…” Dat liet ik me geen twee keer zeggen. Diep ademhalen, ogen dicht en háp, daar ging ik! Op reis door de tijd, terug naar…

  • Gevangen in je eigen gedachten?

    Je kunt niet denken buiten datgene wat je weet. Buiten wat je waarneemt, wat je ervaart, wat je voelt. Gedachten komen niet uit het niets, ze worden gevoed. Door ontmoetingen, door ervaringen, door wat zich aandient in het leven, soms onverwacht, soms onvermijdelijk. En misschien wel het meest door de ontmoeting met jezelf. Neem bijvoorbeeld…

  • Maak vrede met je verleden, zodat het je heden niet bederf

    Het verleden heeft een bijzondere manier om aanwezig te blijven. Zelfs als we denken dat we bepaalde herinneringen achter ons hebben gelaten, kunnen ze onverwacht opduiken. Een geur, een liedje, een gedachte—en plotseling is het daar weer: een gebeurtenis, een gesprek, een keuze waar je liever niet aan denkt. Hoe vaak houden we onszelf gevangen…

  • Zelfvertrouwen en onzekerheid, een paradoxaal partnerschap

    Zelfvertrouwen en zekerheid lijken op het eerste gezicht een onafscheidelijk duo. Je zou denken dat hoe meer zekerheid je hebt, hoe meer zelfvertrouwen je ervaart. Maar de werkelijkheid is vaak tegenstrijdig. Naarmate je je krampachtig vastklampt aan zekerheid, begint je zelfvertrouwen juist te wankelen. Waarom? Omdat echte zelfverzekerdheid niet voortkomt uit externe controle, maar uit…

  • Het Metamodel, hoe je iemands wereld kan opschudden (met humor en precisie)

    Stel je voor: je staat op een feestje en raakt in gesprek met een charmante vreemdeling. Ze zegt: “Ik ben altijd zo slecht in dingen.” Dat klinkt ernstig, toch? Maar wat bedoelen ze eigenlijk? Welke dingen? Altijd? Zijn ze ook slecht in slapen? Ademhalen? Of alleen in het winnen van karaoke-wedstrijden? Voor je het weet,…

  • Cognitieve dissonantie, waarom we onszelf soms voor de gek houden

    Stel je voor, je hebt net dat laatste koekje opgegeten, ondanks dat je jezelf had voorgenomen om gezonder te eten. Terwijl je nog een laatste kruimel wegkauwt, hoor je een stemmetje in je hoofd: “Dit was niet wat we hadden afgesproken!” Maar dan, als een reddingsboei in een woelige zee, komt een andere gedachte op:…

  • Chunken voor beginners, hoe je van transport naar intercity komt (En waarom dat belangrijk is)

    Heb je ooit iemand horen zeggen: “Ik ben aan het chunken?” Nee? Geen zorgen, ik ook niet. Tot voor kort. Het klinkt als iets wat je doet tijdens het kauwen, maar eigenlijk heeft het meer te maken met denken in lagen. Denk aan een ui (of een cake met meerdere lagen, als dat lekkerder klinkt).…

  • Ogen als spiegel – hoe oogcontact onze relaties vormt

    Stel je eens voor: je loopt een kamer binnen, en voordat je een woord hebt gesproken, voelt de sfeer al anders. Misschien zijn het de ogen die op je gericht zijn – een blik vol warmte, afkeuring, bewondering of zelfs afgunst. Hoe kan het dat deze blikken, ogenschijnlijk zo vluchtig en zonder woorden, ons zo…

  • Help, ik ben een onbewuste energievreter!

    Ken je dat gevoel? Je zit net in je werk, gefocust en met de moed der wanhoop probeer je eindelijk die ene taak af te ronden, wanneer je telefoon oplicht. “Even kijken wat het is,” zeg je tegen jezelf. Minuten later lig je middenin een discussie over de laatste Instagram-trend en word je meegesleurd in…