-
De aard van het bewustzijn
Toen ik vanochtend mijn eerste kop koffie inschonk, bleef ik even staan kijken naar de damp die uit het donkere oppervlak omhoog kringelde. De geur was vertrouwd, bijna troostend. Maar opeens vroeg ik me af: wie is het eigenlijk die dit ervaart? Mijn lichaam dat de warmte voelt? Mijn brein dat de geur herkent? Of…
-
De stilte die niemand benoemt
Stel je voor: er is een stilte die je zelden benoemt. Niet de stilte van een lege kamer of een slapeloze nacht, maar een stilte die zich diep binnenin nestelt. Het is de stilte die zich aandient op momenten dat niemand kijkt. Wanneer de hectiek van de dag even niet afleidt en er geen scherm…
-
Wanneer het paard jouw leven leidt
Er was eens een monnik die rustig over een smal bergpad naar beneden liep. De lucht was helder, de stilte tastbaar. Plotseling stormde er een man op een paard op hem af. Het dier raasde voort, schuim op de lippen, ogen wijd open van paniek. De monnik kon hem ternauwernood ontwijken. Verbouwereerd riep hij de…
-
Waarom je morgenochtend tóch opstaat, ook als je dat niet wilt
Er zijn van die dagen dat je wakker wordt en denkt: “Nou nee. Niet vandaag.” Je staart naar het plafond, het dekbed voelt als een pact met de eeuwigheid, en je overweegt serieus om een voicemail in te spreken bij God: “Even niet bereikbaar vandaag. Probeer het later nog eens.”Toch staan we op. Bijna altijd.…
-
En God zat in de afwas
Ik betrap mezelf er weleens op. Dat ik met een soort geestelijke metaaldetector over het leven loop. Piepend bij het spectaculaire. De zonsondergang op Santorini: PING. Een wonderbaarlijke genezing in een ziekenhuis: PING. Iemand die in tongentaal spreekt op een religieus festival: PING-PING-PING. Maar als ik thuis de afwas doe, blijft dat ding akelig stil.…
-
Van leven ga je dood (maar tot die tijd kun je net zo goed dansen)
We zeggen het soms met een grijns: “Ach ja, van leven ga je dood.”Een dooddoener van jewelste. Letterlijk.Maar als je er even bij stilstaat (en dat kan geen kwaad, want je bent toch onderweg naar het onvermijdelijke), dan is het eigenlijk de meest eerlijke zin die er is. Van leven ga je dood. Geen dreiging.…
-
Gevangen in je eigen gedachten?
Je kunt niet denken buiten datgene wat je weet. Buiten wat je waarneemt, wat je ervaart, wat je voelt. Gedachten komen niet uit het niets, ze worden gevoed. Door ontmoetingen, door ervaringen, door wat zich aandient in het leven, soms onverwacht, soms onvermijdelijk. En misschien wel het meest door de ontmoeting met jezelf. Neem bijvoorbeeld…
-
De kunst van dichtbij beleven en op afstand reflecteren
In ons dagelijks leven bewegen we voortdurend tussen twee manieren van beleven: associatie en dissociatie. Soms ervaren we een gebeurtenis volledig, met al onze zintuigen en gevoelens, terwijl we op andere momenten juist afstand nemen en de situatie als een buitenstaander bekijken. Beide perspectieven hebben hun waarde en kunnen ons helpen om ervaringen beter te…
-
De waarnemer is het waargenomene
We kijken naar de wereld en denken dat we haar objectief waarnemen. We zien een boom en zeggen: ‘Daar staat een boom.’ We horen een geluid en zeggen: ‘Dat is een vogel.’ Maar wat als ik je vertel dat de boom en de vogel slechts bestaan in de manier waarop jij ze ervaart? Dat de…
-
Maak vrede met je verleden, zodat het je heden niet bederf
Het verleden heeft een bijzondere manier om aanwezig te blijven. Zelfs als we denken dat we bepaalde herinneringen achter ons hebben gelaten, kunnen ze onverwacht opduiken. Een geur, een liedje, een gedachte—en plotseling is het daar weer: een gebeurtenis, een gesprek, een keuze waar je liever niet aan denkt. Hoe vaak houden we onszelf gevangen…