-
Waarom mannen niet huilen maar rappen
Er was eens een tijd dat mannen hun gevoelens vooral uitdrukten door zwijgend een schuur te bouwen of een carburateur uit elkaar te halen. Toen kwam het feminisme, en sindsdien moesten we praten over onze emoties. En dat deden we – maar dan op onze manier: met beats, flow en attitude. Zo werd rap geboren:…
-
Van ‘Nooit meer’ tot nihilisme – De erfenis van kritiek en leegte
Wat begon als een roep om ‘nooit meer Auschwitz’, is langzaam veranderd in een cultuur die alles afbreekt – en ons achterlaat met de leegte van het niets. Zich zorgen makend discussieerden de professoren van de Frankfurter Schule na de Tweede Wereldoorlog. Auschwitz lag nog dampend in het geheugen. “Nie wieder” – nooit meer fascisme,…
-
Inclusief tot je erbij neervalt
Er is een nieuw geloof in de wereld, en het heeft geen hemel nodig.Dat heet ‘inclusie’.En het is zo almachtig dat zelfs God, mocht Hij nog bestaan, eersteen DEI-workshop moet volgen voordat Hij weer mag scheppen. Want scheppen is per definitie fout.De natuur discrimineert. Een leeuw eet zebra’s, nooit andersom.Een boom groeit naar de zon…
-
Waarom je morgenochtend tóch opstaat, ook als je dat niet wilt
Er zijn van die dagen dat je wakker wordt en denkt: “Nou nee. Niet vandaag.” Je staart naar het plafond, het dekbed voelt als een pact met de eeuwigheid, en je overweegt serieus om een voicemail in te spreken bij God: “Even niet bereikbaar vandaag. Probeer het later nog eens.”Toch staan we op. Bijna altijd.…
-
Verweesd en geworteld, over het diepste verschil tussen links en rechts
Er zijn van die gedachten die je niet uitspreekt aan de keukentafel. Niet omdat je ze niet meent, maar omdat je weet: dit gesprek wordt nooit begrepen zoals je het bedoelt. Toch blijf ik ze denken. En soms, als ik schrijf, laat ik ze naar buiten. Dit is er zo één. Ik geloof dat het…
-
En toen kwam ik mezelf weer tegen (maar hij had een andere jas aan)
Laat ik eerlijk zijn: ik heb mijn leven nooit echt gepland. Plannen zijn iets voor mensen met spreadsheets, agenda’s in kleurcodes en doelen op de koelkast. Ik werkte eerder met wat windrichtingen, vage dromen en af en toe een hardnekkig verlangen dat in de verte stond te zwaaien. Wat ik wel had – en nog…
-
Vrijheid is kiezen, zelfs als alles verloren lijkt
Soms vraag ik me af of we überhaupt nog durven kiezen. Echte keuzes. Morele keuzes. Keuzes die pijn doen en je ’s nachts wakker houden. We leven in een tijd waarin alles vloeibaar lijkt – moraal, identiteit, zelfs waarheid. Maar er is één ding dat zich niet laat verdunnen: het besef dat sommige dingen goed…
-
Vrijheid is kiezen, zelfs als alles verloren lijkt
Soms vraag ik me af of we überhaupt nog durven kiezen. Echte keuzes. Morele keuzes. Keuzes die pijn doen en je ’s nachts wakker houden. We leven in een tijd waarin alles vloeibaar lijkt – moraal, identiteit, zelfs waarheid. Maar er is één ding dat zich niet laat verdunnen: het besef dat sommige dingen goed…
-
Waarheidszoekers en waarheidsverkrachters
Soms loop ik over straat met het gevoel dat ik een groot geheim meedraag. Een ongehoorde zekerheid, verstopt onder een dikke laag zelfvertrouwen die alleen ik begrijp. Een soort wandelende emmer, waaruit af en toe een druppel spat als ik onvoorzichtig beweeg. Niet gehinderd door twijfel over mezelf – wel over zo ongeveer alles en…
-
De pijn ontmoeten om de mens te zien
In mijn werk als coach kom ik vaak als eerste de pijn tegen. Het is niet altijd een fysieke pijn, maar vaak emotioneel, mentaal of spiritueel. Pijn manifesteert zich op verschillende manieren: door verdriet, frustratie, angst of zelfs boosheid. Het is een soort barrière, een schild dat mensen opwerpen om zichzelf te beschermen tegen verdere…