-
En toen kwam ik mezelf weer tegen (maar hij had een andere jas aan)
Laat ik eerlijk zijn: ik heb mijn leven nooit echt gepland. Plannen zijn iets voor mensen met spreadsheets, agenda’s in kleurcodes en doelen op de koelkast. Ik werkte eerder met wat windrichtingen, vage dromen en af en toe een hardnekkig verlangen dat in de verte stond te zwaaien. Wat ik wel had – en nog…
-
Vrijheid is kiezen, zelfs als alles verloren lijkt
Soms vraag ik me af of we überhaupt nog durven kiezen. Echte keuzes. Morele keuzes. Keuzes die pijn doen en je ’s nachts wakker houden. We leven in een tijd waarin alles vloeibaar lijkt – moraal, identiteit, zelfs waarheid. Maar er is één ding dat zich niet laat verdunnen: het besef dat sommige dingen goed…
-
Vrijheid is kiezen, zelfs als alles verloren lijkt
Soms vraag ik me af of we überhaupt nog durven kiezen. Echte keuzes. Morele keuzes. Keuzes die pijn doen en je ’s nachts wakker houden. We leven in een tijd waarin alles vloeibaar lijkt – moraal, identiteit, zelfs waarheid. Maar er is één ding dat zich niet laat verdunnen: het besef dat sommige dingen goed…
-
Waarheidszoekers en waarheidsverkrachters
Soms loop ik over straat met het gevoel dat ik een groot geheim meedraag. Een ongehoorde zekerheid, verstopt onder een dikke laag zelfvertrouwen die alleen ik begrijp. Een soort wandelende emmer, waaruit af en toe een druppel spat als ik onvoorzichtig beweeg. Niet gehinderd door twijfel over mezelf – wel over zo ongeveer alles en…
-
De schoonheid van het niet-weten – Of: hoe ik verdwaalde en eindelijk de weg vond
Er was een tijd – lang geleden, ergens tussen mijn eerste navigatiesysteem en mijn laatste illusie van controle – dat ik dacht dat weten het hoogste goed was. Zeker weten, beter weten, alles weten. Kennis is macht, toch? Maar gaandeweg kwam ik erachter dat het weten soms behoorlijk overschat wordt. Want wat blijkt: in het…
-
Van leven ga je dood (maar tot die tijd kun je net zo goed dansen)
We zeggen het soms met een grijns: “Ach ja, van leven ga je dood.”Een dooddoener van jewelste. Letterlijk.Maar als je er even bij stilstaat (en dat kan geen kwaad, want je bent toch onderweg naar het onvermijdelijke), dan is het eigenlijk de meest eerlijke zin die er is. Van leven ga je dood. Geen dreiging.…
-
Ben ik een puzzelstukje of gewoon los zand?
Ergens op een willekeurige dinsdag, tussen de eerste slok koffie en het checken van mijn telefoon, overviel me ineens die gedachte: Wat als ik écht deel uitmaak van een groter geheel? Niet alleen een onbeduidend stipje in het universum, maar een radertje in een gigantisch systeem dat ik nooit helemaal zal begrijpen. Het idee fascineerde…
-
Déjà vu
Ken je dat gevoel? Je loopt een kamer binnen, kijkt rond en ineens weet je het zeker: dit heb je eerder meegemaakt. Sterker nog, je weet precies wat er gaat gebeuren. Je tante gaat binnen twee seconden haar koffie morsen, oom Jaap gaat mopperen over de politiek, en je neefje gaat huilen omdat zijn Lego-toren…
-
Gevangen in je eigen gedachten?
Je kunt niet denken buiten datgene wat je weet. Buiten wat je waarneemt, wat je ervaart, wat je voelt. Gedachten komen niet uit het niets, ze worden gevoed. Door ontmoetingen, door ervaringen, door wat zich aandient in het leven, soms onverwacht, soms onvermijdelijk. En misschien wel het meest door de ontmoeting met jezelf. Neem bijvoorbeeld…
-
Wat je niet kunt zien, maar wel weet
Stel je voor: een jonge moeder houdt voor het eerst haar pasgeboren baby vast. Haar ogen vullen zich met tranen van geluk terwijl ze naar het kleine wonder in haar armen kijkt. Je kunt de liefde niet zien, maar de onzichtbare band die zich op dat moment vormt, is even reëel als het kind zelf.…