-
De stilte die niemand benoemt
Stel je voor: er is een stilte die je zelden benoemt. Niet de stilte van een lege kamer of een slapeloze nacht, maar een stilte die zich diep binnenin nestelt. Het is de stilte die zich aandient op momenten dat niemand kijkt. Wanneer de hectiek van de dag even niet afleidt en er geen scherm…
-
De oude elite-reflexen
Elke dag zitten ze daar. Boekestijn en De Wijk, twee hoogleraren met een microfoon, die de wereld duiden voor BNR. Ze spreken over oorlogen, over macht en over de grillen van geopolitiek. Vaak met een scherp oog, soms met een glimlach, maar altijd met dezelfde ondertoon: er is een orde, en die orde moet bewaakt…
-
Word jij geleefd door je scherm?
Ik kwam op het idee voor deze blog doordat ik me de laatste tijd steeds vaker afvraag: wat doet AI eigenlijk met mijn leven – nu, over 2, 3 of zelfs 5 jaar? Die vraag liet me niet meer los. Want eerlijk gezegd, technologie is overal, en soms heb ik het gevoel dat ik word…
-
Prahalad en de kracht van kerncompetenties
Stel dat je aan Apple vraagt wat ze doen. Het voor de hand liggende antwoord zou zijn: ze maken iPhones en MacBooks. Maar dat klopt eigenlijk niet. Want tien jaar geleden hadden we geen iPhone 14 in onze handen, en tien jaar later ziet hun productlijn er ongetwijfeld weer totaal anders uit. Toch herkennen we…
-
Soms leeft een liefde juist omdat ze nooit geleefd kon worden
Stel je voor: een leraar en zijn leerlinge, Parijs, 12e eeuw. Hun gesprekken worden fluisteringen, hun lessen veranderen in kussen. Alles wat verboden is, gloeit het felst. Hij is de grootste denker van zijn tijd: Pierre Abélard, filosoof en theoloog. Zij is een uitzonderlijk begaafde jonge vrouw: Héloïse, belezen in Latijn, Grieks en theologie. Hun…
-
Wat nooit werd gezegd
Er bestaan woorden die nooit hardop worden uitgesproken, maar toch tussen twee mensen blijven hangen. Ze zweven in de ruimte, hoorbaar voor wie durft te luisteren naar stilte. Deze blog is mijn poging om die stilte te vertalen – niet om iets nieuws te zeggen, maar om te bewaren wat nooit verloren mocht gaan. Soms…
-
AI maakt van Europa een openluchtmuseum
Iedereen heeft het over AI alsof het vooral gaat om banen die verdwijnen, kinderen die slimmer worden en bedrijven die efficiënter draaien. Maar dat is de zijlijn. De echte slag vindt plaats in de politiek en de maatschappij. Kijk naar Trump. Hij ís geen AI, maar hij gedraagt zich er wel als een: disruptief, onvoorspelbaar…
-
Wanneer verstand ons verblindt – Over de duistere kant van de Verlichting
Stel je voor: we leven in een tijd waarin we meer weten dan ooit. We kunnen alles meten, berekenen, voorspellen. We bouwen raketten, maken supercomputers, laten AI diagnoses stellen. De mens heeft de natuur veroverd. En toch… voelt het leeg. Alsof er iets essentieels verloren is gegaan. Max Horkheimer, een Duitse denker uit de vorige…
-
Complimenten – de affirmaties die je cadeau krijgt
Soms denk ik dat we in een wereld leven waar affirmaties een abonnement zijn geworden. “Ik ben krachtig. Ik ben liefde. Ik ben in balans.” Prima zinnen. Goed voor op je spiegel. Maar eerlijk is eerlijk: ze voelen toch nét wat krachtiger als iemand anders ze tegen je zegt. Zoals: “Wat heb jij dat goed…