-
En toen kwam ik mezelf weer tegen (maar hij had een andere jas aan)
Laat ik eerlijk zijn: ik heb mijn leven nooit echt gepland. Plannen zijn iets voor mensen met spreadsheets, agenda’s in kleurcodes en doelen op de koelkast. Ik werkte eerder met wat windrichtingen, vage dromen en af en toe een hardnekkig verlangen dat in de verte stond te zwaaien. Wat ik wel had – en nog…
-
Vrijheid is kiezen, zelfs als alles verloren lijkt
Soms vraag ik me af of we überhaupt nog durven kiezen. Echte keuzes. Morele keuzes. Keuzes die pijn doen en je ’s nachts wakker houden. We leven in een tijd waarin alles vloeibaar lijkt – moraal, identiteit, zelfs waarheid. Maar er is één ding dat zich niet laat verdunnen: het besef dat sommige dingen goed…
-
Vrijheid is kiezen, zelfs als alles verloren lijkt
Soms vraag ik me af of we überhaupt nog durven kiezen. Echte keuzes. Morele keuzes. Keuzes die pijn doen en je ’s nachts wakker houden. We leven in een tijd waarin alles vloeibaar lijkt – moraal, identiteit, zelfs waarheid. Maar er is één ding dat zich niet laat verdunnen: het besef dat sommige dingen goed…
-
Op het tweede helft van het schaakbord
Er is een oud verhaal over de uitvinder van het schaakspel. Hij vroeg aan de koning slechts één korrel rijst op het eerste vakje van het bord, twee op het tweede, vier op het derde, en zo verder – telkens verdubbelend. De koning lachte om zo’n bescheiden verzoek. Tot zijn rekenmeesters ontdekten dat het laatste…
-
De macht van woorden – Hoe taal je hersens bespeelt zonder dat je het doorhebt
Stel je voor: je zit in een café, nipt aan je cappuccino, en leest de krant. “Regering investeert miljarden in sociale zekerheid.” Klinkt hoopvol, toch? Tot je een andere krant oppakt waarin hetzelfde beleid wordt omschreven als: “Regering smijt belastinggeld over de balk.” Oei. Welkom in de wereld van taalmanipulatie. Een wereld waarin woorden geen…
-
Waarheidszoekers en waarheidsverkrachters
Soms loop ik over straat met het gevoel dat ik een groot geheim meedraag. Een ongehoorde zekerheid, verstopt onder een dikke laag zelfvertrouwen die alleen ik begrijp. Een soort wandelende emmer, waaruit af en toe een druppel spat als ik onvoorzichtig beweeg. Niet gehinderd door twijfel over mezelf – wel over zo ongeveer alles en…
-
Wat je ogen zeggen zonder dat je het weet, een kijkje in de wereld van oogpatronen
Het gebeurde tijdens een koffieafspraak met een vriendin die altijd nét iets te veel weet van psychologie en zelfhulpboeken. Terwijl ik een slok nam van mijn cappuccino, boog ze zich plots naar voren, met een blik die zo indringend was dat ik bijna vergat te slikken. “Wist je,” zei ze geheimzinnig, “dat ik aan je…
-
De schoonheid van het niet-weten – Of: hoe ik verdwaalde en eindelijk de weg vond
Er was een tijd – lang geleden, ergens tussen mijn eerste navigatiesysteem en mijn laatste illusie van controle – dat ik dacht dat weten het hoogste goed was. Zeker weten, beter weten, alles weten. Kennis is macht, toch? Maar gaandeweg kwam ik erachter dat het weten soms behoorlijk overschat wordt. Want wat blijkt: in het…
-
En God zat in de afwas
Ik betrap mezelf er weleens op. Dat ik met een soort geestelijke metaaldetector over het leven loop. Piepend bij het spectaculaire. De zonsondergang op Santorini: PING. Een wonderbaarlijke genezing in een ziekenhuis: PING. Iemand die in tongentaal spreekt op een religieus festival: PING-PING-PING. Maar als ik thuis de afwas doe, blijft dat ding akelig stil.…
-
Kathleen Ferrier – Een stem die de dood trotseerde
Londen, 1953. Een zwoele gloed hangt over Covent Garden, waar het publiek zich in fluisterende spanning verzamelt. De lucht trilt van verwachting. Vanavond zingt Kathleen Ferrier Orfeo in Orfeo ed Euridice. Haar naam is legendarisch, haar stem een geschenk uit de hemel. Maar niemand weet dat dit haar laatste voorstelling zal zijn. Zijzelf misschien ook…