Wim's Blog

Categorie: Uncategorized

  • De trein is al vertrokken en hij rijdt op AI

    Toen in 1830 de allereerste stoomtrein puffend en sissend door het Engelse landschap trok, stonden mensen vol ongeloof te kijken. Sommigen bogen eerbiedig hun hoofd, anderen renden gillend weg – bang dat hun organen het zouden begeven bij een snelheid van 40 kilometer per uur. Je moet het ze vergeven. Hun wereld had tot dan…

  • Wat je bezit, bezit jou ook (Over de zachte dwang van verbondenheid)

    Er bestaat een oude wijsheid, vaak achteloos uitgesproken maar zelden volledig begrepen: “Wat je bezit, bezit jou ook.” De meeste mensen denken dan direct aan spullen. De auto die gewassen moet worden, het huis dat verbouwd moet, de aandelen die ‘s nachts door je hoofd malen. Maar het echte bezit, het meest verstikkende én meest…

  • De nieuwe wereldorde is zachtroze en licht trillend

    Er waart een nieuwe mens door het land. Geen homo sapiens, maar homo spiritualis: gevoelig, bewust en vredelievend. Je herkent hem – of haar, of hen – aan uitspraken als: “alles is energie”, “we moeten helen” en “kies leiders met zachte vrouwelijke energie”. Het klinkt als een kruising tussen een yogaretreat en een verkiezingsprogramma van…

  • De derde grote aardschok (Slimmer dan jij. Goedkoper dan jij. Sneller dan jij. Klaar om jouw plek in te nemen.)

    Waarom AI meer zal veranderen dan de Industriële en Franse Revolutie samen Er zijn van die momenten in de geschiedenis waarop de wereld lijkt te verschuiven. Niet in centimeters, maar in betekenis. De Franse Revolutie sloeg de kroon van het hoofd van de koning, de Industriële Revolutie zette de mens in dienst van de machine.…

  • Wat wil je niet voelen? (of: de omweg is soms de snelste route naar jezelf)

    Soms vraag ik mensen niet wat ze voelen, maar wat ze niet willen voelen.Dat levert interessantere antwoorden op.Bang zijn, zeggen ze dan.Boosheid.Verdriet.Schuld.Eenzaamheid.Schaamte. Zelden hoor ik: vreugde. Of: liefde. Maar dat komt later. Wacht maar. Wat we niet willen voelen, vormt vaak de omtrek van ons bestaan.We rennen eromheen, ontwijken het, bouwen er een leven van…

  • Waarom je morgenochtend tóch opstaat, ook als je dat niet wilt

    Er zijn van die dagen dat je wakker wordt en denkt: “Nou nee. Niet vandaag.” Je staart naar het plafond, het dekbed voelt als een pact met de eeuwigheid, en je overweegt serieus om een voicemail in te spreken bij God: “Even niet bereikbaar vandaag. Probeer het later nog eens.”Toch staan we op. Bijna altijd.…

  • Democratie op drift – waarom een schok onvermijdelijk is

    “Systemen veranderen nooit uit zichzelf. Alleen een schok kan ze in beweging krijgen.”– Maurice de Hond Soms zegt iemand iets dat blijft hangen. Niet omdat het nieuw is, maar omdat het in één zin samenvat wat je al langer voelde, maar nog niet onder woorden had gebracht. Maurice de Hond zei het afgelopen week: We…

  • Een vaderland in mineur

    Je kunt je gevoelens onder woorden brengen.Of je kunt ze uitspreken, in tranen of in stilte.Je kunt ze opschrijven, verpakken in zinnen, en ze de wereld in sturen.Maar soms is geen enkel woord toereikend.Dan blijft er alleen muziek. Er zijn van die composities die je niet hoort met je oren, maar met je ziel.Die zich…

  • Verweesd en geworteld, over het diepste verschil tussen links en rechts

    Er zijn van die gedachten die je niet uitspreekt aan de keukentafel. Niet omdat je ze niet meent, maar omdat je weet: dit gesprek wordt nooit begrepen zoals je het bedoelt. Toch blijf ik ze denken. En soms, als ik schrijf, laat ik ze naar buiten. Dit is er zo één. Ik geloof dat het…

  • Weerstand is een uitnodiging

    Soms is de grootste belemmering niet het probleem zelf, maar de manier waarop je ernaar kijkt. Ik leerde dat niet uit een boek, maar op de harde manier: midden in de weerbarstige praktijk van besturen, samenwerken, veranderen. Samen met mijn medebestuurder Ingeborg begon ik aan een reis waarvan we dachten dat we de route al…